Een heleboel mails en berichten haalden me vaak uit mijn focus.
Frustrerend.
Hallo, 'weekend' dus...
Morgen nemen we afscheid van pepe.
Op afstand.
Geen idee hoe dat nu precies moet.
Het voelt vreemd...
De avondwandeling met de vriend viel in het dagelijks applausmoment voor de zorg.
Het werd tegelijk ook een beetje een warm moment voor mij.
Fijn, zo even over pepe te kunnen praten met lieve mensen.
Op afstand.
Uiteraard.
En om te eindigen, op verzoek en met een knipoog, vermeld ik graag nog de 'onnozelheid' van de 'achterlijke neef' uit de straat.
Zorgt altijd voor een goed humeur, op elk moment van de dag.
;D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten