Dag 64 - #100HD

Toen ik deze foto nam, was ik niet bepaald 'happy'.
Integendeel...

Binnenkort vertrekken we met een groepje leerlingen naar China. Een van de laatste stappen in onze voorbereiding is de visumaanvraag. 
Bij de vorige editie liep het indienen van de 'dossiertjes' niet zo vlot. Het zou ons geen tweede keer overkomen...

Toen de man aan het onthaal vroeg of we een kopie van de reispassen hadden, antwoordde ik fier 'ja'. We hadden alles goed gecheckt, de nodige - en zelfs meer - kopieën genomen en de bundeltjes op voorhand al alfabetisch gerangschikt.

Een kwartier later keek ik met groeiende ergernis toe hoe de man aan een (tè!) rustig tempo de 4 pagina's tellende aanvragen van 17 personen kopieerde. 
Sinds een tijdje geleden moeten de aanvragen in het zwart ingevuld. 
Onze groep deed dat in het blauw...

Aan het loket nadien ontmoetten we een vriendelijk ogende dame. 
Ze keurde echter de ene na de andere pasfoto af : mijn gezicht was te klein, mijn collega droeg oorbellen, meisje A een halsketting, jongen B witte kleren en het haar van meisje C moest àchter de schouders en niet ervoor.
Ik sleurde haar bijna door haar raam. 

Anderhalf uur later stonden we weer buiten. Poging 2 volgende week.
Geweldig...

Ik heb alvast de lelijkste pasfoto ooit laten nemen vandaag. En het kan me geen *piep* schelen ! ;)

Gelukkig konden de ouders en leerlingen deze avond wel lachen met het hele verhaal.
Ik zal dat ook wel kunnen. 
Binnen een paar weken of zo 
;D 

Ik onthoud vooral de complimenten over de enthousiaste briefing. 
Het doet deugd. 
Eens iets te doen dat ok is. 
En er een schouderklopje voor te krijgen ook...