Dertig dagen geleden postte ik mijn eerste tekst.
Het lijkt niet lang geleden.
Er is veel gebeurd, en toch ook weer niet.
Hoe boeiend en afwisselend kan het leven immers zijn, in je kot?
Olivier Luminet, een professor psychologie aan de UCL, vindt dat we een pluim verdienen:
“Vanuit het perspectief van de psychologie is wat zeker 90 procent van de bevolking hier presteert onwaarschijnlijk straf en ongezien. Dát is opmerkelijk. In amper een week tijd hebben wij zeer verregaand en zonder morren ons gedrag aangepast.”
(...)
“Je hebt altijd een minderheid die niet volgt, die zich verzet tegen opgelegde regels en controle, zich onaantastbaar waant. Dat is weinig verbazend. Wat veel verbazender is, is die overgrote meerderheid die hier iets doet wat doorgaans zo heel lastig is en die zich zo snel aanpaste. Het lijkt erop dat we dat nog lang zullen moeten volhouden. Dan moet je die meerderheid ook eens een pluim geven in plaats het vooral te hebben over de ongehoorzamen.”
Fijn, toch ?
Een nieuwe dag in mijn kot, dus.
Met schoolwerk.
Uiteraard.
We klokten af op 16u30.
Tijd voor wat ontspanning.
De dochter en ik begonnen samen aan een dansopdracht.
Ik zal het morgen voelen ...
De zoon reed het gras af.
En deed dat goed.
:)
We maken er een 'culturele' avond van.
De zoon heeft een taak over Louis XIV.
De film ligt in mijn kast.
"Le Roi danse"
Perfect!
;D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten