Loes, de kat, ligt aan mijn voeten en wacht tot ik opsta.
En doe ik ochtendyoga met hindernis.
Zoals vandaag ;)
Ook ontbijten deed ik niet alleen. Niets of niemand zou me storen.
De kat van de buren nam dus een andere route ;)
Het fietstochtje in de namiddag deed deugd. Het leven leek heel even normaal.
Tot het avondeten met de vriend.
Niets romantisch aan een etentje op afstand.
Het was best moeilijk, zo'n week zonder knuffels en warmte van je partner.
Ineens voel je echt hoe belangrijk je het vindt al wie je graag ziet te kunnen aanraken en omhelzen.
Toch was er ook iets positiefs.
We hebben meer gepraat. Anders gepraat. Met meer aandacht voor elkaar.
En dat voelde ook goed.
De komende week ziet er in elk geval heel wat beter uit.
Mijn kinderen zijn terug.
Hoera! Hugs !
;D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten