Dag 38 - #CoronaDays

Neen, geen nieuwe job ;) 
Permanentie op school vandaag. 
Vreemd gevoel. 
Hoe zal het zijn, binnenkort, als er weer leerlingen zijn ? 
Zal het lukken, les geven en rekening houden met Corona ? 

Het was best fijn, weer 'sociaal' te zijn. 
Ik sprak vandaag met meer mensen dan in een hele week ! 
Blij dat ik het nog kan ;D

Minpuntje aan die social skills : het geplande werk is nog steeds gepland...  
Morgen serieuze 'Dag van de Arbeid' dan maar !
;)

Dag 37 - #CoronaDays

Een 'jarige' dag.
De dochter werd 18. 
Voor een emokieken als ik sowieso een emotionele dag ;) 
Ongelooflijk, hoe die jaren voorbij gevlogen zijn.
Ongelooflijk, hoe trots ik op haar ben. 
Ongelooflijk, hoe graag ik haar zie. 

Ik was best wel een tijdje bezig met haar cadeau.
Ik hoop dat ze er blij mee is.

Gelukkig mocht ik hem mee beleven, deze dag.  
We vierden samen, met vier. 
Ik at veel te veel, moest constateren dat de gevraagde taart blijkbaar wat extra tijd in de (nieuwe) oven had kunnen gebruiken en was blij dat ik een dessert B had voorzien.
Ach ja, wat zegt men ook alweer over 'het gebaar' ? 

Ook de vriend was jarig vandaag.
Jammer genoeg had hij een vreselijk drukke dag. 
Ik hoop dat hij toch een rustige en fijne avond had, bij mij, ondanks de afstand. 
Hij verraste me in elk geval wel met een interessante attentie :D 

Ik zag vandaag vele vormen van warme vriendschap en liefde.
Hartverwarmend en geruststellend. 
Ik ga slapen met een glimlach.

Dag 36 - #CoronaDays

Morgen 2 jarigen. 
Cadeautjestijd dus :)
Geen idee of ze mijn creativiteit zullen appreciëren.
Ik hoop het. 
Voor de dochter mocht het in elk geval iets speciaals zijn ;)

Geen zon vandaag. 
Ik vond het niet zo erg. 
Heerlijk, die geur van groen na een regenbui.

Dag 35 - #CoronaDays

Vandaag weet ik niet zo goed waarover het te hebben. 
Ik was de hele dag bezig.
Het was rustig, ik was creatief, ik amuseerde me wel.

En toen was het avond. 
Hoera, 'Liefde voor muziek'!
Ik ben geen André Hazes fan, maar ik kon de nieuwe versies absoluut wel smaken. 
Mijn lichte voorkeur voor Sean Dhondt wordt groter ;) 
Fijne 'Leef'. 

Maak van elke dag een goeie dag. 
Stel de dingen niet uit, maar doe ze nu.
Leef.

Laten we dat vooral doen.
Ook nu.
:)  

Dag 34 - #CoronaDays

Het is zondagavond. 
Het huis is weer leeg...

Laat ik onthouden wat fijn was:

• samen ontbijten
• de geur van fris wasgoed
• creatief zijn
• dansen met de dochter
• werken in de moestuin met de zoon. 
• afwerken van het kippenhok. Hoog tijd dat er nu ook eens kippen komen ! ;D 

• even de krant lezen in de zon
• een 'dankjewel'
• hulp krijgen van de dochter
• samen naar De Mol kijken
• een lang telefoongesprek met de vriend

Dag 33 - #CoronaDays

Weekend.
Voor het eerst sinds lang keek ik niet naar schoolwerk.  
Maandag zie ik wel of dat een goed idee was.
;)

Ik nam eens tijd om cello te spelen.
De voorbije weken oefende ik vaak kort en wat tussendoor. 
Het was fijn, even rustig bezig te zijn met muziek vandaag. 

Het dansprojectje met de dochter is bijna af. 
Morgen weer spierpijn dus ;) 

Het lapje 'moestuin' is ook bijna klaar. 
Nu nog de groenten ... 

Nadien speelden we nog een spel, we aten lekker en keken Harry Potter. 

Het was een gezellige dag. 
Dat doen we morgen nog eens.
:)






    

Dag 32 - #CoronaDays

Fijn vandaag : 

• een knuffel van de zoon
• lesmomentjes. Leuk dat bijna al mijn leerlingen er waren.
• zon na een grijze ochtend
• een grappig filmpje
• werk dat af is
• fietsen met drie
• de vriend voorbij rijden op zijn looproute 
• mijn tuin
• onnozelheid aan tafel
• filmavond met Sandra Bullock ;) 
• lachen

Dag 31 - #CoronaDays

Ik woon sinds vorige zomer in het huis van mijn grootouders.
Fijn. 
Ik ben omringd door mooie herinneringen.

En spullen... 
Die ik niet kan weggooien. 
Je weet maar nooit. Nietwaar, pepe ? ;)

Mijn huisraad is best de moeite, nu.
Voorwerpen uit allerlei periodes. 
Geweldig!

Favoriet momenteel:

Een topper ! 
Ik 'klop' de stukken ajuin zo fijn ik wil. 
De moderne versie is misschien handiger, maar deze is gewoon leuk. 
En helpt ook wel eens op moeilijke momentjes ;)  

Dag 30 - #CoronaDays

Dertig dagen geleden postte ik mijn eerste tekst.
Het lijkt niet lang geleden. 

Er is veel gebeurd, en toch ook weer niet. 
Hoe boeiend en afwisselend kan het leven immers zijn, in je kot? 
Olivier Luminet, een professor psychologie aan de UCL, vindt dat we een pluim verdienen:  

“Vanuit het perspectief van de psychologie is wat zeker 90 procent van de bevolking hier presteert onwaarschijnlijk straf en ongezien. Dát is opmerkelijk. In amper een week tijd hebben wij zeer verregaand en zonder morren ons gedrag aangepast.”
(...)
“Je hebt altijd een minderheid die niet volgt, die zich verzet tegen opgelegde regels en controle, zich onaantastbaar waant. Dat is weinig verbazend. Wat veel verbazender is, is die overgrote meerderheid die hier iets doet wat doorgaans zo heel lastig is en die zich zo snel aanpaste. Het lijkt erop dat we dat nog lang zullen moeten volhouden. Dan moet je die meerderheid ook eens een pluim geven in plaats het vooral te hebben over de ongehoorzamen.”

Fijn, toch ? 

Een nieuwe dag in mijn kot, dus. 
Met schoolwerk.
Uiteraard. 

We klokten af op 16u30.
Tijd voor wat ontspanning.
De dochter en ik begonnen samen aan een dansopdracht.
Ik zal het morgen voelen ... 

De zoon reed het gras af. 
En deed dat goed. 
:) 

We maken er een 'culturele' avond van.
De zoon heeft een taak over Louis XIV. 
De film ligt in mijn kast. 
"Le Roi danse"
Perfect!
;D  

Dag 29 - #CoronaDays

Ik wou het zo lang mogelijk uitstellen, mijn volgende Colruytbezoek. 
De laatste keer kostte mij meer dan twee uur. 
Maar vandaag kon ik er niet meer om heen. 

En kijk ! Een gelukje : 

Geen wachtenden voor mij én ik was na een uur weer thuis. 
Met alles wat op mijn lijstje stond en een zakje paaseitjes cadeau.
Geweldig ! 

Het slechte slapen van de voorbije weken begint zijn tol wat te eisen, denk ik. Ik moest zoeken naar energie vandaag. 
Maar het kan ook slechter blijkbaar :D :D

Ach, ik kruip er eens vroeg in vanavond.
Morgen weer een nieuwe dag ! 

Dag 28 - #CoronaDays

De dag vloog om vandaag. 
Werkwerkwerk.
Zelfs Smartschool kon het tempo niet volgen.
;p 

Leuke beloning: Monopoly Dendermonde!
Die versie kon écht niet ontbreken in mijn kast ;D

Jammer genoeg zat ik de helft van de tijd in de gevangenis en verloor ik grandioos.
Volgende keer zijn die 'goeie' straten van mij...

Het voelde helemaal anders, het opstaan deze ochtend. 
Mijn kinderen zijn er. 
Mijn huis 'leeft' weer.

Fijn, de babbeltjes aan tafel of tussendoor.
Tof, de onnozelheid om mij heen.
Gezellig, de avond in de zetel, bij 'Liefde voor muziek' en 'The Joy of painting'. 

Ik ga tevreden slapen ;) 

Dag 27 - #CoronaDays

Na alweer een ochtend schoolwerk was ik helemaal opgedraaid.
Graag even rust, nu ...  

Moeilijk, met alle meningen over het vervolg van dit schooljaar. 
Dank je wel, Mr. Wiels bijvoorbeeld, voor dat hart onder de riem. Weet me eens te zeggen waar ik precies moet zijn, voor die luilekkervakantie. Ik heb het duidelijk verkeerd aangepakt.

Ik wil hier geen discussie starten. Integendeel. 
Ik ben gewoon verontwaardigd. 
Het is een idiote opmerking en ze slaat nergens op. 

Ik laat het los.
En werk morgen verder.
;) 

Naar buiten dus, deze middag. 
Er was groen.
Het was rustig.
Het was fijn. 

En sinds deze avond zijn de zoon en de dochter terug. 
Ik ga slapen met een glimlach :)

Dag 26 - #CoronaDays

Vreemd. 

Het woord voor vandaag. 

Ik ging naar de kerk, en begroef iemand dierbaar, samen met mijn familie. 

Dat gebeurt wel eens, in een mensenleven. 

Alleen zaten we daar met 15 man. 

In een kerk die veel te groot leek. 

Zo'n intiem afscheid kan zijn waarde hebben. 

Maar niet op deze manier... 

Geen nabijheid, geen steun. 

Je zit ver uit elkaar, op eilandjes, waar het 'veilig' is.

En het voelt vreemd. 

Je ziet het verdriet, je voelt het, je deelt het. 

Maar eigenlijk niet.

Toch was het een mooie dienst. 

De pastoor maakte er op zijn manier een persoonlijk afscheid van.

De begrafenisondernemers deden hun werk rustig en respectvol. 

En was het een teken ? 

Toen we naar het kerkhof moesten, begon het te regenen. 

En nog niet een beetje... 

Pepe was een natuurmens. 

"Af en toe moet het eens goed regenen voor de plantjes."

Wel, dat is bij deze ook in orde ;)

Ik had gehoopt er verder nog een rustige dag van te maken. 

Het was buiten mijn mailbox gerekend.  

Bezig zijn is niet slecht, maar het 'normale' leven was er mij net iets te snel.

Ik eindig graag met een dankbare noot.

Hoe 'afstandelijk' het verloop van de dag ook mocht zijn, ik heb me niet alleen gevoeld. 

Dank je wel, lieve vrienden, dat jullie nog even tijd maakten voor een lief woord vandaag... 

X

Dag 25 - #CoronaDays

Een chaotische schoolwerkdag vandaag.
Een heleboel mails en berichten haalden me vaak uit mijn focus.  
Frustrerend.
Hallo, 'weekend' dus...

Morgen nemen we afscheid van pepe. 
Op afstand. 
Geen idee hoe dat nu precies moet.  
Het voelt vreemd...

De avondwandeling met de vriend viel in het dagelijks applausmoment voor de zorg. 
Het werd tegelijk ook een beetje een warm moment voor mij. 
Fijn, zo even over pepe te kunnen praten met lieve mensen. 
Op afstand. 
Uiteraard. 

En om te eindigen, op verzoek en met een knipoog, vermeld ik graag nog de 'onnozelheid' van de 'achterlijke neef' uit de straat. 
Zorgt altijd voor een goed humeur, op elk moment van de dag. 
;D

Dag 24 - #Coronadays

Een fijne dag vandaag. 
Blij dat eens te kunnen zeggen ;) 

Een lieve verrassing ontroerde me enorm en gaf me energie.
Dankjewel, lieverds. 
Jullie zijn geweldig.
<3

Actieve pauze in de zon. 
Ik bracht een pakje mondmaskers naar het Rode Kruis en fietste nog even door om een boodschap.

Het schoolwerk liep niet zo vlot als ik had gewild, maar ik laat het los. Morgen is nog een dag. 

De maaltijd op afstand met de vriend in de tuin was best gezellig. 
De rest van de avond alleen was dat iets minder. 
Maar, positief: ik heb wel drie manden strijk weg gewerkt.
Hoera !
;D

Dag 23 - #CoronaDays

Ik houd het kort. 
Het was een moeilijke dag. Er waren fijne momenten waar ik energie uit haalde, maar ik had gehoopt met een fijn gevoel te gaan slapen...
Morgen een nieuwe dag. 

Het 'warmste' moment vandaag kwam uit een onverwachte hoek.
Dank je wel 😘

Dag 22 - #Coronadays

Het was een lange werkdag. 
Niet te veel ruimte voor mijn gedachten.

Nu ja ...

In de tuin staat de appelboom in bloei.
Vroeger stond er ook een kersenboom. 
Een stevige tak, een touw en een plank. 
Onze schommel.
Pepe :)

De kersenboom was groot.
En had véél kersen. 
Pepe hielp mij verder dan de ladder tot de hoogste takken. 
Wat was meme boos.
;)

Vorig jaar maakte de dochter een werk over de Eerste Wereldoorlog. Ik ging toen langs bij pepe, op zoek naar verhalen. 
En ontdekte dat ze nog steeds op mijn telefoon staan...

De herinneringen zijn fijn. Het zijn er veel. 
Ik sluit af met een glimlach.

Dag 21 - #CoronaDays

Ik probeerde niet te veel na te denken vandaag. 

 

De kinderen vertrokken gisteravond naar hun papa, de vriend en ik houden nog steeds afstand...

Ik zit alleen in mijn kot.

Lastig, in een week als deze.

Bezig blijven dus. 

Geen probleem: nog schoolwerk genoeg. 

En de ramen boven zijn intussen blinkend schoon ;)

Het 'dipje' kwam maar kreeg weinig ruimte. 

Mijn liefste vriendin uit het Brusselse had een perfecte timing. Wat was het fijn haar te horen.

De avondwandeling met de vriend was frisser dan verwacht. 

Maar uitwaaien deed deugd.

Ik nestel me nog even in de zetel met 'Liefde voor muziek'. 

En hoop op een rustige nacht. 

Dank je wel voor de vele lieve woorden vandaag. 

x

Dag 21 - #CoronaDays

Lieve pepe

Pasen was altijd een leuke dag. 
Eitjes zoeken in jullie tuin. Mijn zus en ik vonden het geweldig. 
Ook met onze kinderen kwamen we elk jaar kijken of 'de klokken' iets gebracht hadden.
Natuurlijk :)
Meme genoot van het blije gedoe, jij liet de gekte rustig passeren en wachtte op het 'Urbi et orbi' van de paus.

Vanaf nu is Pasen ook de dag waarop je wegging.
Je koos een speciale dag ...

Ik glimlach door mijn tranen heen. 
Je was er heel mijn leven.
Een fiere, koppig sterke man die alles leek te kunnen.
Wat was het fijn als je lachte. 
Of als je ineens enthousiast over iets vertelde. 
Als je me 'zoet' noemde.

Het doet pijn je op deze manier te laten gaan. 
We namen geen afscheid... 

Rust zacht, lieve pepe.
Je hebt het verdiend.
We zullen je missen.

Isabelle x

PS: Knuffels aan meme

Dag 20 - CoronaDays

Het was een lastige nacht.
Ik had nood aan een bezige dag. 

De zoon wil graag wat dichter bij huis skaten en dus een eigen ramp maken. 
Perfecte gelegenheid om de garage in te duiken. 
Daar staat wel het een en ander dat weg mag ...

'Hoe gaan we dit doen, mama?' 
Eerst alles buiten, en dan sorteren. 
Wat naar het containerpark mag, links, wat we houden, rechts. 
Chaos voor de orde ;D 

  

We hadden een namiddag werk, maar het ziet er goed uit. 
Alleen moet de auto nog even buiten blijven staan ;D 

De zelfgemaakte ramp hield het jammer genoeg maar een kwartiertje vol.
De 'verstevigingswerken' zijn voor een andere keer. 
;) 

Dag 19 - #CoronaDays

Een bericht met slecht nieuws kleurde deze dag.

Ze waren er wel, de kleine dingen...

De zoon deed spontaan wat ik hem de voorbije dagen verschillende keren moest vragen. 
Het volgende broodbakexperiment bleek gelukt.
De vriend maakte tijd voor mij.
De zon scheen.
Ik zat even in de tuin. En kreeg gezelschap van 3 mussen.
Ik wandelde 's avonds nog een blokje om met de zoon. 
En de dochter koos een film naar mijn hart. 
'Fantastic beasts'.
Even ontsnappen...

Ik ontdekte vandaag een heel klein viooltje, aan het tuinpad, tussen het onkruid.
Als een streepje hoop... 

Je bent niet alleen...

Dag 18 - #CoronaDays

Hoofdpijndag vandaag.
Er was niets aan te doen. 
Ik probeerde het gezeur te negeren en gewoon te doen wat ik gepland had. 
Dat lukte wel, zij het ietsje langzamer.

We gingen voor een frisse neus deze namiddag.
Een fietstochtje door het groen.
Fijn.

Goed nieuws in de mailbox: de Monopoly Dendermonde is er! 
Ik kijk er al naar uit ;D

Het werd een fijne avond.
Ik kreeg heel attent een boodschap thuis geleverd. 
Het lieve bericht van de vriend deed deugd. 
'Is er een dokter in de zaal' zorgde zoals elke week weer voor een lach. 
En de vervelende hoofdpijn was bijna weg ... 

Dag 17 - #CoronaDays

Het was een rustige dag.
Een ochtend schoolwerk, een namiddag in de tuin.

Ik had gehoopt de spieren wat losser te maken met hetzelfde soort werk als gisteren. 
Niet dus. 
De schouder zit een beetje vast. 
Maar er is weer een deeltje onkruidvrij. 

Ik genoot van kleine dingen vandaag.
De zon.
Een spannend boek. 
De geluiden op de achtergrond.
Het gezelschap van mijn kinderen. 
Het groen. 

Dag 16 - #CoronaDays

Ik had ooit een mooie tuin. 
Een beetje wild misschien, maar ik vond hem geweldig.
Hij ziet er intussen helemaal anders uit. En is ook niet meer van mij.

Ik heb er een nieuwe.
Ook wild, maar dan om een andere reden. 
Er is wat werk aan. 
Maar ik ga opnieuw voor geweldig ;) 

Fase 1 begon deze namiddag.
Met - min of meer - verenigde krachten gaven we een paar planten een andere plaats en pakten we het onkruid aan. 

Voor fase 2 moeten we nog even wachten tot het leven weer 'normaal' is.

Ik moest mijn best doen vandaag, om de strepen 'schaduw' wat te negeren.
Het werk in de tuin hielp.

Net als de remake van 'Aladdin'.
Met de glimlach naar bed.
Thanks, Genie. 

PS: Voor de liefhebbers ;) 

Dag 15 - #CoronaDays

Een lekker drukke dag. 
Na een weekje alleen is het weer even aanpassen. 
Maar met de glimlach.

Ik dekte de ontbijttafel opnieuw voor drie.
Ik luisterde naar de vorderingen op gitaar van de zoon.
Ik zat met de dochter in de zon.

Ik hoorde hen kibbelen en zagen.
We speelden een quiz.
Ze wasten mijn auto (neen, niet vrijwillig ;) ) 
Ze deden onnozel.

...

:)

Alles was perfect vandaag ;) 

Dag 14 - #CoronaDays

Ongeveer elke ochtend word ik wakker in aangenaam gezelschap.
Loes, de kat, ligt aan mijn voeten en wacht tot ik opsta.

Soms wil de dame eerst eten of snel naar buiten. Op andere momenten heeft ze tijd. 
En doe ik ochtendyoga met hindernis.
Zoals vandaag ;) 

Ook ontbijten deed ik niet alleen. Niets of niemand zou me storen. 

De kat van de buren nam dus een andere route ;)

Het fietstochtje in de namiddag deed deugd. Het leven leek heel even normaal. 

Tot het avondeten met de vriend. 

Niets romantisch aan een etentje op afstand. 

Het was best moeilijk, zo'n week zonder knuffels en warmte van je partner. 

Ineens voel je echt hoe belangrijk je het vindt al wie je graag ziet te kunnen aanraken en omhelzen. 

Toch was er ook iets positiefs. 

We hebben meer gepraat. Anders gepraat. Met meer aandacht voor elkaar. 

En dat voelde ook goed.

De komende week ziet er in elk geval heel wat beter uit. 

Mijn kinderen zijn terug. 

Hoera! Hugs ! 

;D

Dag 13 - #CoronaDays

Opstaan met zon. Altijd fijn.

Gisteren gaf ik mezelf een boeketje tulpen cadeau.  
Ik had ze verdiend. Vond ik. 
Mooie kleuren in mijn living dus.

Het werd een rustige dag. 
Ik werkte nog een paar dingen af voor school en nam dan wat tijd voor mezelf. 
De stiefzonen doen vakantiewerk in de Colruyt. Wat bescherming mag wel, denk ik. Het stapeltje mondmaskers ligt klaar.

Even een aperitiefje in de tuin, en na een lekkere maaltijd, de ongeveer dagelijkse avondwandeling met de vriend. 
Het went een beetje, maar ook weer niet. 
Een avond met twee afsluiten is toch net iets gezelliger.

Gelukkig is het "Pride and Prejudice" op TV.
Hellooo, Mr. Darcy ...   
;D 

Dag 12 - #CoronaDays

Vandaag ben ik moe. 
Het was een vreemde dag. 
Ik had een efficiënt plan voor al het werk. Dacht ik... 
Toen kwamen de mails met extra's. 

Bovendien moest ik boodschappen doen. 
Best onvoorspelbaar, in tijden van Corona.
Zal er een lange rij staan deze keer ? 
Ja, dus ...

Binnen moet je een afstand van 1,5 meter tot anderen respecteren. 
Af en toe eens even wachten dus. 
Want wil mevrouw nu spirelli vanavond ? Of penne? Of toch maar gewoon spaghetti ? 
Kiezen we wasverzachter met de geur van rozenblaadjes of van de oceaan? 

Het werd een activiteit van 2 uur 1/2 ...

Zucht. 

Maar ach, het is wel ok.
Alles is goed georganiseerd. Het personeel is rustig en vriendelijk. En er is niets tekort. 

Onnozel blij momentje: 'mijn' toiletpapier is er weer! 
Hoeraatjes !

Ik werkte nadien nog even door, tot etenstijd.
De vakantie kan beginnen. 
Min of meer...

De vriend had voor eten gezorgd deze avond. 
Ik mocht de voetjes gewoon eens onder tafel schuiven. 
Dank je wel, liefje, van op afstand ;)

Dag 11 - #CoronaDays

De dag begon goed :)
Dit heerlijke boek zat in de brievenbus. Dank je wel, Tom ! 
Weekendlectuur. Check! 

Een van mijn cellovrienden is voor het eerst papa geworden. 
Wat een leuk geboortekaartje !  
Welkom, lieve meid ! 

Ik plande een beetje een 'rustdag' vandaag. 
Het moest. Dat drukkend stressgevoel van gisteren was echt niet ok.

Tijd voor wat huishoudelijke werkjes. En voor nog wat 'ontspanning' aan de naaimachine.
 Smartschool en het werk drongen zich nadien uiteraard weer op, maar goed. 

In deze tijden moeten we wat extra voor elkaar zorgen. Een fijne vriendin kon eens een babbel gebruiken. En ik ook wel, eigenlijk.
En het mag, fietsen of wandelen. Buiten. Met 1 iemand. Op afstand. 
Dus dat deden we. 
De frisse neus deed deugd. De babbel ook.

Deze avond probeerden de vriend en ik iets nieuws uit: coronatvkijken. 
'Is er een dokter in de zaal' op afstand... 
Thanx, FaceTime ! 
;D

Dag 10 - #CoronaDays

Ik kreeg het stressgevoel niet weg vandaag. 
Het werk blijft maar komen...
De vriend raadde me aan het wat rustig aan te doen. 
Hm. Moeilijk.
Ik wil dan graag dat einde zien. En werk nog wat harder ...

'Leerkrachten werken keihard om ál hun leerlingen door dit schooljaar te sleuren'- Dank je wel, Ann Peuteman, voor het hart onder de riem. 
:)

Enfin, ik ben er bijna. Morgen kan ik wat ontspannen. 
Hopelijk wil de zon dan ook weer mee. 

Heerlijk weer vandaag.
De was ruikt lekker fris.

Gelukkig af en toe ook pauze. 

Een lieve vriendin kwam mijn mondmaskertjes ophalen. 

Zoals het hoort in coronatijden legde ik mijn pakje aan de deur. 

De korte babbel door het raam op klik deed deugd.

Leve Studio Brussel vandaag. 35 jaar Afrekeningnummeréénhits. 

Woehoew. 

En even losgaan op de nummer 1. 

Memory lane. 

Tijd voor de dagelijks avondwandeling met de vriend. 

Het weegt wel, die afstand. 

Je ziet elkaar, je praat, en dat is het dan. 

Ach ja.

We blijven positief. Aan alles komt een eind.