Ik ben voor vrije meningsuiting.
En tegen geweld.
Absoluut.
Er is geen enkel excuus om 16 mensen koelbloedig af te maken.
Maar ik roep niet luid mee "Je suis Charlie".
Onze maatschappij door een kritische bril bekijken is nodig. En humor is vaak een goeie frame.
Maar ik begrijp best dat een groep mensen serieus beledigd is.
In onze 'kleine' wereld van familie, vrienden, collega's en buren proberen we elkaar te respecteren en niets te doen wat opzettelijk beledigt.
Waarom doen we dat ook niet op grotere schaal ?
CharlieHebdo is ontstaan in een bepaalde context. En vrije meningsuiting is een recht. Maar is het nodig een bepaalde groep mensen te blijven schofferen ? Tot waar mag die vrije meningsuiting gaan ? Het is al een tijdje duidelijk dat dit soort humor moeilijk ligt.
Kan er ook iets als 'positieve' dialoog komen ?
Ik hoop het.
Neen, men mag niet toegeven. Dat zeg ik niet.
Maar men kan wel eens nadenken over gevolgen.
Want wat nu ? Nog meer wantrouwen, haat en onverdraagzaamheid ?
Niet alle moslims zijn extremistisch, en niet alle niet-moslims spotten met de profeet. Laten we dat niet vergeten. En van begrip en respect wat meer tweerichtingsverkeer proberen maken.
Niet makkelijk, misschien.
Maar ook niet onmogelijk.
Vind ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten