Elke ochtend voor mijn ontbijt, ga ik de dames eten geven en hun hok wat proper maken.
Niet het meest aangename werkje op een nuchtere maag, maar het enthousiasme waarmee ik begroet wordt, maakt veel goed.
Verrassing deze morgen.
Rosa, de kip 'van de zoon' (we hebben alledrie een kip dus), kwam me al tegemoet op het tuinpad.
Euh ... ?
Geen idee hoe ze het doet, maar ze vindt duidelijk een manier om elke keer weer uit die ren te geraken. Ik spande nog een extra net dus.
Hopelijk houdt het haar tegen. De aantrekkelijke moestuin van mijn buurman zou een bezoekje niet echt overleven, vrees ik...
's Namiddags liet ik het gezelschap wel even scharrelen in mijn tuin.
Grappig zicht ;D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten