Regen op Ischia.
De klim naar het hoogste punt van het eiland was niet echt verantwoord.
Zelden zo'n stroom water op de weg gezien.
We kregen een andere tocht, beneden, langs de kust.
En genoten evenzeer.
Van de natuur en de zon :).
De boottocht naar het vasteland verliep vlotjes. Meer moet dat voor mij niet zijn. ;D
Het moeilijke moment 's avonds zat er aan te komen. Vermoeidheid en karakters.
Toch ben ik een klein beetje trots op mezelf. Ik negeerde even het stemmetje en deed wat ik moest doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten