Ze hingen jarenlang als postkaart aan mijn muur.
Ik las over zijn huis en zijn tuin in Giverny en stelde me een zalige plaats voor, een paradijs van kleuren, groen en rust.
Een droom.
Vandaag was ik er.
En de tuin was prachtig.
De vijver met lelies absoluut geweldig.
Alleen wilden zo'n 500 anderen ook genieten van al dat moois.
Het werd voortschuifelen langs prachtige plekjes, stilstaan en wachten.
Vreselijk.
Ik voelde me als een toerist met een lijstje 'must-sees'.
Het positiefje ?
Ik heb me niet te druk gemaakt. 😉
Ik heb meegeschuifeld, stil gestaan en gewacht.
En ik droom dat ik er ooit eens alleen mag zijn.
Want het is er echt prachtig ...
Je doet dat goed! ;)
BeantwoordenVerwijderenEn als je toch daar bent: eventueel afkomen langs la Musée de l'Orangerie (in de Jardin des Tuileries)? Machtig zicht op de waterlelies (weliswaar op doek) én... het kan daar zeer rustig zijn ;)