Dag 8 - #CoronaDays

Ik zit al even naar dit blad te kijken. 
Ik weet niet zo goed hoe ik moet beginnen. 

Heel deze situatie voelt bij momenten wat vreemd. 
Ik heb een hele dag voor school gewerkt. Opdrachten verbeterd, mails gelezen en beantwoord, oplossleutels gemaakt ...
En ik doe dat wel vaker, zo de hele tijd met schoolwerk bezig zijn. 
Een vrij normale dag dus, hier binnen.

En intussen, buiten, gaat dat virus tekeer. 
Elke dag een lijstje nieuwe besmettingen en doden. Overal in de wereld. 
Ik chatte even met mijn vroegere pennevriendin uit de Fillipijnen. Ze is verpleegster en woont nu in Melbourne. Ze heeft dezelfde verhalen over lockdown, hamsteren en zorgen. Ze is bang voor haar familie thuis. De medische zorgen daar zijn immers niet zo geweldig... 

Na dit alles zal onze maatschappij er anders uitzien, horen we zeggen. 
Het kan bijna niet anders. 
Ik hoop dat vooral de goede dingen zullen blijven. 
De solidariteit, het respect voor wie nu zorgt voor anderen, de dankbaarheid voor eenvoudige dingen, het anders leven...


Mijn dag was rustig.
Ik vinkte heel wat dingen af op het lijstje, kreeg best grappige mailtjes en berichten en las af en toe iets moois. Zoals deze "boodschap vol hoop" van een leerkracht.

Ik zag mijn zoon even. Fijn :) 
Het nieuwe skateboard was aangekomen. Daar zat hij al een week op te wachten. 

Ik genoot van mijn korte cello-pauze. Het ging niet helemaal zoals ik wou, maar ik vond het eens niet zo erg. Morgen beter.  

De frisse avondwandeling met de vriend was er een volgens de regels (anderhalve meter tussen). Een beetje raar, maar beter zo dan niet. 

En om af te sluiten keek ik naar de laatste aflevering van Down the Road. Met een grote  glimlach :).

Dag 7 - #Coronadays

Een rustige dag. 
We lieten het nieuws met mondjesmaat binnen. 

Na het werk voor school maakte ik het hoofd leeg met 'bandwerk'.  
Deze week haalde ik restjes stof en stikmachine boven. Onze mensen in de zorg kunnen mondmaskers gebruiken. Ik draag graag mijn steentje bij.

Een middag goeie muziek, een zinvolle bezigheid en een goed gevoel.
:) 

Nog een spel tussendoor. 
De zoon bleek de grappigste van ons drie vandaag. 

En toen waren ze weer weg... 
Moeilijk moment. 
Tot zondag, schatten x 

Dag 6 - #CoronaDays

Het fietstochtje met de dochter deze ochtend deed deugd. 

Fijn even buiten te zijn. 

Alleen vraag ik mij af waarom wij nu altijd tegenwind hebben... 

Opnieuw een lekker zonnetje vandaag. 

We aten voor de eerste keer buiten. 

Gezellig :) 

Het telefoontje van een lieve vriendin was een leuke verrassing. Na alle virtuele gesprekken deze week eindelijk eens een 'echte' stem ;).

De dochter had zin in een spel. 

We speelden Scrabble.

Zij won. Hm ... ;) 

De kat ligt op mij te wachten. 
Tijd mij te installeren in de zetel. 

Laat de zaterdagfilm maar komen. 

We zijn er klaar voor!    

Dag 5 - #CoronaDays

Van 'Boekenjagen' naar 'Berenjagen'. Ik vond het een leuk initiatief.
De beer staat ook hier voor het raam.
En hé, een briefje in de bus!
'Beredikke knuffel van Thor, Seppe en Sofie'. 
Daar wordt een mens best vrolijk van :)

Ik verliet mijn kot eens vandaag.

Omdat het moest. 
Boodschappen doen. 
Toch een vreemde ervaring. 
Afstand houden. 
Alleen aanraken wat je koopt.
Wachten achter de zwarte lijn.

Eerlijk ? Ik voelde me niet altijd op mijn gemak. 
Ik vergat dus vanalles en bracht de verkeerde pasta mee. De dochter vroeg zich af hoe ik in godsnaam in die winkel rondgelopen had. Met mijn ogen dicht? 
Tja. 

Het gevoel is normaal. 
Ik trek me een beetje op aan de woorden van Peter Adriaenssens in De Afspraak. 
Ik hoor hem graag bezig. De man heeft rust. 

Het was een dag met moeilijke momenten. De tranen zaten hoog.
Gelukkig eindigde Wim De Vilder het journaal met een positieve noot: "We zijn de groei van het virus aan het afremmen."
Dank je wel, Wim.

We sloten af met veel gelach: Kung Fu Panda 2.
Fijn. 
Er was weer ruimte om wat blijer te zijn. 
Ik had een leuke live sessie met mijn leerlingen vandaag. 
Ik zag de vriend heel even aan de winkel, zij het op afstand. 
En ik kocht 10 rollen WC-papier ;)

Dag 4 - #CoronaDays

Een lastige dag. 
Het begon 's ochtends en het ging maar door.
Het leek alsof er alleen maar slecht nieuws was vandaag. 
Ik had het heel moeilijk mijn gedachten op positief te zetten. 

Maar het was niet allemaal slecht.
Ik onthoud 
* de heerlijke geur van vers brood deze morgen. Programmeren van de broodbakmachine: check :) 
* de fluitende buurman buiten. "We zullen doorgaan". Tuurlijk :)
* het ontbijt met de zoon: "Wow, mama, er zijn nieuwe haaisoorten ontdekt ! Eens geen Coronanieuws !"
* de leuke filmpjes en lieve berichtjes van vriendinnen
* de onnozele 'fotoshoot' in de tuin. We hebben nu wel een foto voor Pepe ;)
* het momentje rust na het werk, in de zon

Dag 3 - #CoronaDays

Bij het nieuws deze ochtend voelde ik weer wat onrust. 
Opnieuw zoveel mensen overleden. Opnieuw zoveel besmettingen ...
Zucht.
Respect voor alle zorgers. 
Hopelijk kunnen ze af en toe ook wat voor zichzelf zorgen.

Vandaag leek alles iets moeilijker naar de achtergrond te schuiven.
Ik probeerde goed bezig te blijven. 

Gelukkig loopt het vlotjes, thuis, in onze bubbel. De sfeer zit wel goed. We plannen schoolwerk alsof het weekend is en wisselen af met andere activiteiten.

En ... primeurtje vandaag. 
In een opwelling bestelde ik vorige week een broodbakmachine. 
In de lichte chaos bij het begin van de lockdown vond ik het een goed idee die eindelijk eens van mijn verlanglijstje te halen. 
En vandaag aten we ons eerste zelf gemaakte brood.
Mjomjom ! 
Lekker ! 

Al zal ik nog moeten zorgen voor een snijmachine ... 
Je moet blijkbaar ook handig zijn met een broodmes ;D

Opnieuw zon vandaag. Fijn !
Ik ging voor een ander scenario dan gisteren. 
Gewapend met water, spons, raamtrekker (dat woord zocht ik even op ;) ) en dochter pakte ik de ramen aan. 
Mét resultaat.  
Compliment van de zoon: amai, je ziet het raam zelfs niet meer ! 

Al kan het ook wel betekenen dat die ramen écht wel vuil waren ...
;D

Dag 2 - #Coronadays

Niet gedacht dat het zo'n drukke dag zou worden vandaag...

Les geven op afstand ? Hm. 
Mijn focus schiet alle kanten op bij elke nieuwe mail met richtlijnen, vragen en verbeterwerk. Ik word er soms gek van. 
Maar vermoed dat het misschien ook gewoon aan mij ligt ;).

Gisteren las ik een interview in de krant. 
"Stop met het corona-nieuws te volgen, adviseert deze psychiater: ‘Een stress van jewelste’." 
Ik ben mee. 

Nee hoor, ik sluit mijn ogen niet voor wat gebeurt. En het is belangrijk op de hoogte te zijn. Maar ik krijg het af en toe benauwd van die onophoudelijke stroom Coronanieuws... 
Het 'doseren' vandaag deed eens deugd.

Tussen al dat werken door was er gelukkig  af en toe ook eens een pauze. 
Ik genoot van de gesprekjes met zoon en dochter. 
Ik likete nietsvermoedend de foto van een vriend op Facebook en werd uitgedaagd. Mijn foto uit de oude doos had succes. En leidde tot een aantal leuke babbels :)

En dan vond de dochter dat het tijd was voor ontspanning. 
De Harry Potter Trivial.

Ik won ;) 
Uiteraard ;) 

We sloten af met 'Harry Potter en de gevangene van Azkaban'. 
En ik ga slapen met wijze woorden van Albus Perkamentus.
:) 

 

Dag 1 - #CoronaDays

Deze ochtend, bij yoga met zon, frisse lucht en fijne muziek dacht ik ineens aan deze blog. 

Een paar keer al verplichtte ik mezelf op zoek te gaan naar de kleine gelukjes in het leven. 
Ik had het moeilijk, toen, en het hielp mij ook weer het mooie te zien. 

Het ligt wat anders deze keer. 
Het is moeilijk, maar niet alleen voor mij.  
We zitten allemaal vast en weten niet hoe lang dit nog duurt. En of alles wel goed komt. 

Ik doop deze reeks #CoronaDays. 
Elke dag wil ik stil staan bij fijne dingen.

Om niet te vergeten dat ze er zijn naast al dat nieuws over besmettingen en doden. 

Ze weegt, de 'social distance'. 
Maar er is veel warmte en vriendschap. 
Laten we daar al van genieten.
<3