Ik ben moe.
Mijn vorige #100happydays brachten streepjes licht in het donker.
Ik vond voldoening in de vele dingen die ik deed. Ik warmde me aan de liefde van mijn kinderen en de aanwezigheid van lieve vrienden.
Deze #100happydays zijn anders.
De lichtpuntjes lijken saai.
Hoe vaak kan je het hebben over een te lange to-dolijst en blij zijn dat je iets afgevinkt hebt ?
Ik voel me als opgesloten in een kleine ruimte.
En word daar niet echt vrolijk van...
Maar ik werk hard door en kijk uit naar het moment waarop ik even 'buiten' mag, om te genieten van nietsdoen zonder stress of schuldgevoel om uitgesteld werk.
Het komt wel.
Laat die gedachte mijn lichtpunt van vandaag zijn ...
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDenk aan de drie fantastische dagen Parijs vorige week, Isabelle! Dat waren toch hopelijk grote lichtpunten ;-) Qua werk heb ik trouwens wel hetzelfde gevoel: ik verzuip precies... maar dan denk ik terug aan Parijs en dan ik er weer tegen ;-)
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, Annelies, voor het hart onder de riem :)
BeantwoordenVerwijderenEn ja hoor :) Het waren drie fijne dagen ! Alleen is het soms hallucinant hoe het werk als een lawine op je hoofd kan vallen ...