Voor Griet Op de Beeck zet ik dat even opzij. Haar 2de boek was opnieuw een fijne ervaring. Ik ben nog steeds fan. En vandaag is ze te gast in onze bib.
Mijn eerste uitstap alleen dus. Het past in wat ze verkondigt.
Durven. Gewoon doen. Uw leven leven.
Griet Op de Beeck dus. Kleiner en smaller dan ik gedacht had, maar met tonnen persoonlijkheid.
Haar stem is vol en diep. Ze is verrassend open en echt. Ze vertelt, over zichzelf, over het ontstaan van haar eerste boek. Ze leest een fragment voor, kadert, vertelt verder.
Ze ziet er gelukkig uit, en ik voel me oprecht blij voor haar, ook al ken ik haar niet.
Het is fijn om naar deze dame te zitten luisteren. Ik word er blij van.
Achteraf neemt ze de tijd te signeren. Ik schuif mee aan.
Maar ik voel mij al wat onnozel. Zeker als ik de dame voor mij hoor.
Heb ik iets origineels te zeggen ? Klinkt dat allemaal niet wat dweperig ? Bovendien, wat heeft een schrijfster als Griet Op de Beeck nu aan de complimenten van iemand als ik ?
Te veel vragen.
Ik hoor mijzelf onhandig stamelen. Jeez, Isabelle ...
Maar ze lijkt het best ok te vinden, we babbelen wat, ze schrijft iets moois in mijn boek, glimlacht warm en bedankt me.
Wat een fijne vrouw. Ik hoop dat ik ooit ook weer zo kan stralen.
Hard dromen, zegt ze. Geloven en durven.
Dat hard dromen, dat doe ik. Misschien een beetje te hard. Sommige dingen heb je niet echt in de hand. Hoe graag je dat ook zou willen.
Maar je hebt gelijk, Griet, mijn leven is van mij. Ik ga ervoor. Dank je wel :)
(met dank aan de gelegenheidsfotograaf ! ;) )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten