Hm. Een beetje een fletse dag.
Hoewel, flets ...
Ik rukte geheel per ongeluk de gordijnroeden uit de muur (geweldig), wachtte een half uur op iemand die niet kwam opdagen (tof), en geraakte niet door het to-do-voor-school-lijstje van vandaag (miljaar).
De concentratie kwam niet, het hoofd en het hart waren elders (zucht).
Naar buiten dus (hop hop).
Wat een fijne herfstzon.
Ik zag een paar vriendelijke gezichten. Deed een aantal korte babbeltjes. Ontleende een dwaze film in de bib. Spotte tot mijn grote verbazing kerstversiering in de Hema.
Ging weer naar huis.
Ik troost me met het idee dat geluk in kleine dingen zit en plan een avond voor TV met de kat. Hoera.
We sloten de laatste voormiddag samen af met Trivial Pursuit Disney. Ik ben gewoon een kei. Win altijd. Ha !
Kids not amused ... ;)
Aan hun afwezigheid de komende dagen zal ik weer moeten wennen.
De leegte werd alvast wat gevuld door een aangename wandeling met een fijne jongedame, die ondanks haar leeftijd stevig met de voeten op de grond staat en volgens mij een heel mooi leven tegemoet gaat.
En om de dag te eindigen, een laat verjaardagscadeau : 'Vader' van Peeping Tom in de KVS. Ik moet het nog even laten bezinken.
Heel veel indrukken. Positief, dat wel, bij al dat ongemakkelijke.
Ik zou het weer meer moeten doen, mijn horizon verruimen, kijken, leren.
Dank je wel, Wendy, voor de avond. Het is fijn naar een voorstelling te gaan en het gevoel te hebben hetzelfde beleefd te hebben.
Een regenachtige dag. Ik knutselde met de dochter, de zoon maakte soep (ja, hoor, helemaal alleen :) ).
Morgen zijn ze alweer weg. Ik geniet nog even van hun aanwezigheid...
Een foto van mijn zoon. Omdat hij me vandaag op zijn hartverwarmend typische manier heel lief troostte.
En verder gewoon een knetter exemplaar is met massa's fantasie, 100 vragen en evenveel gekke antwoorden.
Hoe hij aan die 5 cent daar achter het hek moet geraken, daar denkt hij nog wat over na ;)
Soms zijn vakantiedagen al even druk als gewone dagen.
Vandaag vond ik dat niet zo erg. Ik kreeg een nieuw plat dak op mijn keuken, ik ging met mijn kinderen naar de markt, kocht een fijn boek met mijn cadeaubon, verbeterde een paar uur stevig door en reed nadien naar Kinepolis Gent.
Dank je wel Brantano voor de gratis tickets en de popcorn (ik vergeet voor het gemak even hoeveel schoenen we kochten eer de spaarkaart vol was ;) ! )
"Manolo's Magische reis". Een herkenbaar verhaal in een apart jasje. Een jonge man moet kiezen tussen zijn hart en wat zijn familie van hem verwacht, en ook nog eens vechten voor het meisje waar hij van houdt. Leven en Dood doen mee en uiteraard beleeft hij een ongelooflijk avontuur.
Niet het 'normale' soort animatiefilm. Het voelt meer alsof je in een boek stapt, vol kleurrijke, zwierige tekeningen...Fijn.
We hebben genoten.
En misschien verbeeld ik het me, maar de boodschap je hart volgen, dromen, geloven in de liefde, blablabla, wordt me tegenwoordig nogal veel rond de oren gesmeten.
Ik weet nog niet goed wat ik daar nu van vind...
Wow. Ik heb deze nacht geslapen. Hoera. ;)
Niet aan één stuk door, maar toch. Hoe fijn bij het ontwaken eens een ander uur op de klok te zien dan 2 of 4u 's nachts...
Langer geslapen dus. Gelukkig nog steeds ruim op tijd om de zoon te gaan halen na zijn belofteweekend met de scouts. Spannend.
Moe, maar blij tevreden, mijn welp. Meer moet dat niet zijn.
En het vuil van twee dagen, dat krijgen we er wel af met wat frotten. :D
Niet veel gebeurd vandaag.
De eerste dag van een vakantie doet een mens eigenlijk niet veel. Vooral wat lummelen en kleine dingen in orde brengen.
Van al dat schoolwerk dat ik zou doen, kwam niet veel in huis dus. Maar dat is het fijne aan een weekje vakantie. Ik heb nog tijd :)
Al kan ik dat niet elke dag zeggen natuurlijk.
Vanavond quality time met de dochter. Samen in de zetel voor een leuke film. Top !
Gisteren vond ik ineens mijn energie terug. 's Avond reed ik mijn vermoeide zelf toch naar de dansles.
Hoe kon ik vergeten dat dansen me altijd weer moed geeft ? Twee uur later voelde ik me helemaal anders. :)
En vandaag begon gewoon al leuk.
De kat lag te wachten tot ik wakker werd en kwam me purrend knuffelen.
De zoon zocht een plaatsje op de yogamat en deed even mee. Toch niet zijn ding, uiteindelijk, besloot hij. ;)
Nog meer 'geluk' nadien.
De les in mijn 'lastige' klas verliep gezellig vlot.
De stagiaire had iets geleerd uit alle opmerkingen en gaf een goeie les. Fijn :).
The Big Draw kleurde onze middagpauze geheel zen. De leraarskamer was nog nooit zo stil. ;D
En om 3 uur ging ik mijn nichtje halen. Ze was superenthousiast mij te zien. Zo tof ! Een lekker gekke wandeling naar huis, een spelletje met de ijskastmagneetjes en dansen met de roze pony...
Als de volgende dagen zo mogen zijn, dan ziet het er allemaal best ok uit :)
Vandaag vond ik wat geluk in
- het gezelschap van mijn kinderen. Ze weten dat ik het moeilijk heb de laatste dagen en verwennen me dan met hun lieve onnozelheid. Na de gekke ochtendknuffel van de dochter, zocht de zoon naar de perfecte koprol-over-een-net-wakker-geworden-mama. Niet zo simpel als men wel denkt ... ;)
- de warmte van de kachel
- een lekkere kom aardappelknolseldersoep (Jamie Olivers recept - heerlijk ! ook al ziet het er wat 'raar' uit ...)
Ik hou van "lucht kijken".
Prachtige kleuren soms; en zeker met dit weer.
Deze ochtend op weg naar school kreeg ik blinkend zonlicht tegen een lucht vol diep blauwgrijs. Wow.
Maar geen tijd voor een foto.
En een paar uur later speelden wolken en zon al een ander spel. :)
Dat uurtje later mogen opstaan zorgt al voor een tevreden begin van de dag. Met iets meer slaap in het lijf ziet de wereld er gewoon anders uit. :)
Jammer dat de zon zich laat doen door natte grijzigheid vandaag. Was dat even een stevig buitje in de nek, op weg naar huis ...
De tennistraining van de zoon liep best lekker. De ballen vlogen de juiste richting uit, op de juiste manier, goeie focus. Iedereen tevreden.
Alleen het ballen rapen, dat kan volgens mij nog efficiënter ... ;D
Echt geluk zou momenteel voor mij betekenen : slapen.
Ik genoot van mijn dag gisteren, maar ging blijkbaar naar bed met een hoofd vol. Het betekent niet veel goeds als je ongeveer alle uren van de nacht op je wekker ziet.
Maakten me toch wat blij vandaag :
- vriendschap in een blik, een berichtje en de hand op mijn schouder
- deze dwaze foto in een mailtje van mijn zus.
Glimlach even mee :)
(funny cat - gevonden op pinterest)
Ik had vandaag niet de energie zelf een foto te nemen...
Ik kan niet echt zeggen dat ik zeer actief deelneem aan het uitgaansleven in mijn stad. Ik zit af en toe graag eens gewoon thuis. Bovendien ben ik nu alleen, en ergens in mijn eentje naartoe gaan, ik moet er nog wat aan wennen.
Voor Griet Op de Beeck zet ik dat even opzij. Haar 2de boek was opnieuw een fijne ervaring. Ik ben nog steeds fan. En vandaag is ze te gast in onze bib.
Mijn eerste uitstap alleen dus. Het past in wat ze verkondigt.
Durven. Gewoon doen. Uw leven leven.
Griet Op de Beeck dus. Kleiner en smaller dan ik gedacht had, maar met tonnen persoonlijkheid.
Haar stem is vol en diep. Ze is verrassend open en echt. Ze vertelt, over zichzelf, over het ontstaan van haar eerste boek. Ze leest een fragment voor, kadert, vertelt verder.
Ze ziet er gelukkig uit, en ik voel me oprecht blij voor haar, ook al ken ik haar niet.
Het is fijn om naar deze dame te zitten luisteren. Ik word er blij van.
Achteraf neemt ze de tijd te signeren. Ik schuif mee aan.
Maar ik voel mij al wat onnozel. Zeker als ik de dame voor mij hoor.
Heb ik iets origineels te zeggen ? Klinkt dat allemaal niet wat dweperig ? Bovendien, wat heeft een schrijfster als Griet Op de Beeck nu aan de complimenten van iemand als ik ?
Te veel vragen.
Ik hoor mijzelf onhandig stamelen. Jeez, Isabelle ...
Maar ze lijkt het best ok te vinden, we babbelen wat, ze schrijft iets moois in mijn boek, glimlacht warm en bedankt me.
Wat een fijne vrouw. Ik hoop dat ik ooit ook weer zo kan stralen.
Hard dromen, zegt ze. Geloven en durven.
Dat hard dromen, dat doe ik. Misschien een beetje te hard. Sommige dingen heb je niet echt in de hand. Hoe graag je dat ook zou willen.
Maar je hebt gelijk, Griet, mijn leven is van mij. Ik ga ervoor. Dank je wel :)
(met dank aan de gelegenheidsfotograaf ! ;) )
Een werkdag.
Bij de gedachte onder andere 60 schrijftaken te moeten verbeteren, zucht ik diep...
Buiten begint een duo tuinmannen aan het snoeien van de struiken op de middenberm. Eerst nog rustig een sigaretje roken in het gras. Grappig.
Laat ik dus ook even moed rapen voor ik begin. :)
Muziek. Ik heb muziek nodig.
Ik lees een ode aan de cello door Julian Lloyd Webber en duik in één van zijn lijsten.
Wat kan muziek toch heerlijk zijn.
Misschien toch niet de beste manier om te focussen op mijn taak ... ;)
Het is zot warm voor een 18de oktober. Ik beloon mezelf met een pauze en ga met een boek aan het water zitten.
Vandaag is moeilijk.
Ik deed best leuke dingen, mensen waren lief en vriendelijk. Maar ik ben moe.
En dan kost ook plezier hebben moeite.
Sta me toe even wat te wentelen. Binnenkort opnieuw vrolijker.
Ik beloofde het aan deze meneer ;).
Deze ochtend reed ik naast mijn zoon naar school. Een korte rit waarin hij me 'trakteerde' op een gedetailleerde en persoonlijke analyse van de prestaties van onze Rode Duivels. Ik heb glimlachend geluisterd met een hart vol warmte.
Als mama en niet uitgesproken voetbalfan toch heel serieus genomen worden door je zoon, hoe fijn is dat ?
De rest van de dag verliep wat minder. :s
Tot ik het leuks van vorige zaterdag tegen kwam. Ik maakte een selectie, en verzamelde de rest in een doos.
Voor een verse portie positiviteit nu en dan. :D
Deze namiddag op bijscholing.
Daar word ik niet spontaan gelukkig van, neen.
Het zou ook niet de eerste keer zijn dat ik het pure tijdverspilling vind. En dat met een to-do-lijst die intussen blijft liggen :s ...
Maar deze was prima ! Goed gegeven en precies wat ik wou. Hoera!
Bovendien had ik een toffe collega mee. Dat half uur in de auto was eigenlijk te kort! Moeten we nog eens doen dus :)
Amai, ik ben al aan dag 20. Dat maakt mij nu eens gelukkig, sie ! ;)
Even stil staan bij het geluk vandaag.
Hm.
Ik heb al de hele maand september zot veel te doen... En tel daar oktober maar bij. Ik blijf gewoon hollen.
Eigenlijk ben ik tegelijk ook 'zen'.
Ik kan het niet allemaal. Wat vandaag niet lukt, moet dus morgen maar. Ik laat los. En ben daar best fier op :)
Gelukkig kan het al eens mee zitten. Zoonlief mocht vandaag op bosuitstap. Geen training en een namiddag vrij dus.
Super ! :) Tijd om even cello te spelen, en dan verbeteren tot de klassenraad.
Alleen speelde ik iets langer dan gepland, en moest ik ineens dringend vertrekken.
Tja...
Maar ik was wel gelukkig :D
Ok, #projectblogboek, here goes.
Mijn eerste lijstje :)
- het laatste boek dat ik las : Mijn uitzonderlijk rare zomer met Tess van Anna Woltz. Een jeugdboek op de lijst van de Jeugd- en Kinderjury. Ik vond het geweldig grappig.
- de laatste film die ik zag : The Wedding Planner. Een film die ik gek genoeg 3 keer gezien heb tijdens de verschillende vliegtuigreizen die mijn ex en ik maakten tijdens onze huwelijksreis.
- de laatste site die ik bezocht was Youtube, op zoek naar een hoe speel ik May song op cello.
- de laatste keer dat ik moest huilen : toen ik om één of andere reden weer eens stil stond bij het feit dat ik weggegooid ben door de man die ik vind bij mij passen.
- de laatste keer dat ik goed sliep : geen idee. Het lijkt eeuwen geleden.
- het laatste waar ik trots op was : het slaapzakhouderzakje dat ik zelf maakte voor de slaapzak van mijn dochter.
- het laatste gerecht dat ik maakte : spaghettisaus
Ik weet het: niet origineel maar het is het favo-snelle-succesgerecht bij mijn kinderen. Niemand maakt spaghettisaus zoals ik. Dat zegt zelfs mijn ex ;)
Mijn geheim ? Geen idee. Veel liefde en goesting. En een jaar Erasmus in Bologna waar je gewoon moét bezig zijn met eten ;)
Dus niks speciaals, dit recept, maar ik deel het anyways.
Hoeveelheden lekkers :
- 1 ui (maar soms neem ik een halve en doe ik er een sjalot bij)
- 1 stevige teen look
- 1 wortel
- 1/2 rode paprika
- 1/2 kg varkensgehakt
- 1 fles tomatenpassata
- 1/2 klein blikje tomatenpuree
- 1 groentenbouillonblokje en 1 rundsbouillonblokje
Hoe ga ik te werk :
- ik snij de ui (en sjalot) fijn, en ook de wortel en paprika.
- ik doe een scheut olijfolie in de pot en laat warm worden
- ik gooi de ui (en sjalot) erin en laat wat kleuren
- ik gooi er nadien de wortel en paprika bij, en laat alles met een heel klein klutsje water in gesloten kom koken
- ik doe er het vlees bij en prak fijn (meestal met een aardappelpureestamper, dat gaat makkelijker. Mijn kinderen vinden grote brokken gehakt er tussen niet zo fijn)
- dan gaan de tomatenpassata en de tomatenpuree erbij. Ik leng aan met wat water (net zoveel als nodig om de fles van de passata wat proper te spoelen).
- ik voeg de look en de bouillonblokjes toe
- ik breng alles aan de kook
- ik laat minstens 20 minuten staan op een zachter vuur
- ik probeer in feite alles in de voormiddag (of zelfs de avond tevoren) te maken, zodat de saus nog lekker kan staan trekken.
- ik voeg eventueel nog zout, peper, kruiden aan toe, maar meestal hoeft dat niet meer voor mijn kinderen :)
Resultaat nadien :
Wat een rare dag. Je mag nog schema's en een plan hebben, de omstandigheden moeten mee willen...
De schoolfoto's van september waren niet waw. Vandaag een tweede poging. Het liep alleen niet zo vlot als gehoopt.
De collega van het secretariaat draaide een beetje dol, en wij ook ;)
Boodschappen door de intercom, lessen onderbroken, leerlingen in beweging...
Focus maar !
Al was het soms ook best gezellig, op de speelplaats, tussendoor, wachtend op onze beurt, in de wind.
Zen en go with the flow...
Een foto. Vanuit mijn klas.
Die ik uiteraard nà de uren nam.
En of die andere deze keer gelukt zijn, dat hopen we dan maar ! ;D
Breakfast with a view ;D.
Een zondag met gezellige momentjes hier en daar.
Tot het afscheid.
Sinds gisteren hangt mijn living vol leuke citaten. Ik grijns onnozel bij de herinnering, en ga aan het werk. :)
Vriendinnen :)
Ik geloofde vroeger in de 'boezemvriendin'. Je weet wel, die ene vriendin waar je alles aan kwijt kan, die je door dik en dun steunt en je nooit laat vallen ?
Ik heb veel boezemvriendinnen gehad. Jammer genoeg verwaterde met sommigen het contact en soms ook de vriendschap. Afstand, andere keuzes in het leven ... Je weet hoe het gaat.
Maar niet altijd :)
Eén van mijn liefste vriendinnen woont intussen in het Brusselse. We zien elkaar misschien twee of drie keer per jaar, maar die warme draad is zo weer opgepikt. Onmiddellijk, na de 'hallo' en de knuffel. Geweldig gevoel !
Gelukkig hoef ik daarvoor niet telkens naar Brussel. :)
Ik heb de ongelooflijke chance op mijn werk omringd te zijn door hele fijne mensen. En een aantal keitoffe madammen mag ik vriendinnen noemen.
En ik prijs me gelukkig : het zijn er van het soort waar ik alles aan kwijt kan, die me door dik en dun steunen en die me nooit zullen laten vallen. Dat heb ik de voorbije moeilijke jaren wel gemerkt.
Een datum vinden waarop we allemaal vrij zijn, is niet simpel. Soms lukt het, soms niet. Vanavond zijn we met 6, nummer 7 in onze gedachten.
Wat vieren we ?
Mijn verjaardag, een maand geleden.
En de vriendschap.
En al dat leuks dat komt.
Merci, lieve sissen, dikke bees en santé !
Bye bye ! :)
Geweldig, zo drie dagen op stap mogen met sympathieke leerlingen en een reeks lieve collega's...
Maar nu ben ik moe, en kruip ik in de zetel met mijn kinderen, die ik tussen al dat ander jong geweld absoluut gemist heb. :D
Een korte nacht.
Hm. Misschien had ik iets duidelijker moeten stellen dat ik ging voor rust, deze driedaagse. ;)
Ach ja, een wandeling na een powernap, en dan vlieg ik er weer in.
Fijn, met jonge mensen op stap. Hun energie, hun vriendschap, hun alles-is-nog-mogelijk-in-dit-leven-houding. Reminder aan mijn dromen van toen. Stil staan. Beseffen dat ik er nog steeds heb. En beslissen dat er ook nog heel veel mogelijk is :)
Nog nooit zo uitgekeken naar deze driedaagse :) Eindelijk even rust en gewoon meedrijven :)
En als je dan de heerlijk zelf gemaakte wafeltjes van een collega mee krijgt, dan kan het niet meer stuk :D
De foto volgt, louzy internet verbinding hier :)
De foto :
Wow. Met barstende koppijn opstaan en dan als in een storm gekatapulteerd worden. Wat een dag.
Was ik hier en daar even gelukkig ? Geen idee ! ;)
Toch.
Daarnet.
Toen ik even smikkelde :
Om me dan met nieuwe energie in de volgende vlaag te werpen ;)
Ik eindig de dag met een boek.
Sommige kan je moeilijk opzij leggen. Slecht voor de nachtrust, maar goed.
Met deze had ik het moeilijk. Super grappig.
Ok, niet echt lectuur voor mijn leeftijd, maar daar heb ik een verklaring voor. Ik begeleid groep 4 van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen.
Een héérlijk excuus om weer jeugdboeken te mogen lezen. En sommige zijn zooo leuk ! 'Mijn week met Tess' leest als een trein :) Een pluim !
En verder ... een werkdag als vele andere. Af en toe een glimlach of een lach tussendoor :
- bij het luide 'Love is an open door' in de les van de collega.
- bij een knotsgekke vertaling van het woord 'un évier' op de woordenschattoets.
- bij het plotse geschater van mijn kinderen bij een grap op TV.
- bij het onnozele gespring van de kat.
Hm. Een dag waarop je gewoon efficiënt doorwerkt, niet echt buitenkomt en focust zal ook wel voor voldoening zorgen, vermoed ik ? ;)
Laat ik dan maar volop genieten van wat extra groen in mijn huis :)
En van muziek bij het werk. Ik ontdekte mooie Beethoven voor cello en piano.
En ik zei het ooit al eens: een cello en een piano, meer moet dat niet zijn :). Ik hou van hun kleur samen.
Zaterdagochtend. Stilte voor de storm. Het to-do-lijstje is jammer genoeg indrukwekkend. Het zal me even worst wezen. Ik neem wat tijd voor ontbijt en zet me dan in mijn streepje zon met een boek. Meer moet dat even niet zijn.
Nog dat moment muziek erbij waarop je alles gewoon stil moét leggen ...
Ja, deze dag komt goed ;)
Voor het tochtje heen en terug naar de fietsenmaker blijk ik toch weer de verkeerde schoenen aan te hebben. Uit, dus, die dingen !
Op blote voeten verder, met Kate Bush in de oren.
Het plaatje klopt wel eigenlijk :)
Het afvinken op het to-do-lijstje maakt me ook blij. De rode balpen is leeg. De stapel verbeterwerk iets kleiner. Hoera !
Ik krijg verder ook een halfuurtje met de zoon na de scouts en een bij momenten gekke conversatie:
zoon : "We eten vanavond balletjes met stoofvleessaus en frietjes."
ik : "balletjes met stoofvleessaus?"
zoon : "ja, van in de fruitwinkel."
;D
Wat een school hebben wij ! Nog maar net de Sint-Vincentiusmok gekregen, en vandaag lekkere "versnaperingen".
Het is pas zondag dag van de leerkracht, maar we vieren nu al feest !
Nog meer geluk vandaag :
Thuiskomen in een pas gepoetst huis
Een goede vondst in de klas
Een goede les
Zon
Een lekker stuk chocolade
De belofte van het weekend
Veilig
intens
leven
het kan niet anders
moeilijk
soms
zoeken
naar mezelf
vraagt tijd
goed
ik vind wel
alleen de werkelijkheid
is
triest
soms
ik wou dat je er was
die veilige kamer
die jij bent
voor mij
Grijze haren gespot, tijd voor kleur dus (ssst, niet doorvertellen ;) !).
Ik hou niet echt van kappers (sorry ...). Meestal snappen ze niet wat ik wil (of communiceer ik dat slecht), en staat het huilen me nader dan het lachen als ik thuis kom...
En toch vind ik er wél elke keer een beetje 'geluk' : aan het eind van de wasbeurt, de heerlijke 'hoofdhuidmassage'.
Zaaalig.
En hoewel veel te kort vergeet ik dan gewoon het feit dat ik een half uur dwaas te kijk zat met een drollige verfkop, en ongemakkelijk achterover hang in de wasbak. :)
Andere fijnigheden vandaag :
Een rustige ochtend, zonder haasten en stressen.
Een mooi dank-je-wel-mailtje van een oud-leerlinge.
Warme knuffels en wat peptalk van twee lieve vriendinnen.
Aangenaam frisse rit naar huis met de fiets.
Een cadeautje voor mezelf.
Mijn verjaardagscadeau voor mezelf viel iets duurder uit dan gepland en ik neem me voor stevig te sparen de komende maanden.
Dit is er eentje om het af te leren ;o).
Ik hou van haar 'knal-hier-staat-het-stijl' en vond haar debuut al geweldig. Hoop deze ook :)
Maakten me ook blij vandaag :
mooie herfstkleuren, een groep enthousiaste jonge mensen, een onverwachte avond voor mezelf en een uitwaaiwandeling.
