Deze week werd mijn aandacht getrokken door het effect van mooie strepen licht. Mijn camera en ik waren net te laat. Er bleef alleen nog wat symmetrie over ...
En ben altijd weer gefascineerd door het dubbele beeld van de oever.
Stel dat alles een tweede leven leidt, ondersteboven ?
Hoe zou dat zijn ?
Zelf was ik vrijdag helemaal ondersteboven. Ik zag Apocrifu van Cherkaoui in deSingel. Nog maar zelden zo ontroerd geweest. Die beelden. Die kracht. Dat einde. Ik voel het nog. een recensie - link fragmenten - link
Tijd en ik. Het vlot niet altijd ;) Fijn zijn de momenten waarop ik er niet te veel mee bezig moet zijn. Gisteren inschrijfmoment voor het Kazoukamp van de dochter. Wachten en stressen. Oh, help. Ze is er uiteindelijk bij. Oef. - Pover als foto. Ik weet het... - Ooit las ik dit:
"As the old saying goes, a man with one watch always knows what time it is; a man with two watches is never sure."